Lęki nocne dzieci.

Prawidłowy nocny sen powinien zapewnić dziecku łatwe zasypianie, utrzymanie snu w ciągu nocy bez przebudzeń i powodować, że dziecko budzi się wypoczęte i spokojne.
 Nie wszystkie dzieci śpią spokojnie.
Zaburzenia snu są dość częste u dzieci i młodzieży. Lęki nocne, koszmary senne i sen nie dający prawidłowego  wypoczynku to najczęściej zanotowane problemy  trzeciego i czwartego roku życia. Częstość zaburzeń snu  maleje wraz z wiekiem. Nie mniej jednak czasami  występują u dzieci starszych i młodzieży.
Lęki nocne to napadowe, nawracające, emocjonalne  zaburzenia we wczesnym okresie nocy w czasie snu, tuż po zaśnięciu.  Charakteryzują się skrajnym przerażeniem oraz czasową nieświadomością, mimo otwartych oczu.  Lęki powtarzają się w tym samym czasie od  zaśnięcia. Dziecko budzi się z krzykiem, jest przestraszone, spocone, ma przyspieszoną akcję serca i oddechu, wypowiada niezrozumiale słowa, wykonuje powtarzalne ruchy. Uspokajanie , bądź wybudzanie dziecka przez rodziców nie daje rezultatu. Dziecko w przeciwieństwie do koszmaru sennego nie chce się przytulić, wręcz odpycha osobę próbującą go uspokoić.  Po ustąpieniu epizodu lęku nocnego dziecko zasypia i  rano nie pamięta ataku. W czasie napadu lęku należy dziecku zapewnić bezpieczeństwo, by nie zrobiło sobie krzywdy.
Prawdopodobieństwo ujawnienia się lęków nocnych u dzieci może zwiększyć deprywacja snu (budzenie dziecka, podróż nocą) , lub gorączka, silne przeżycia, stres lub niektóre leki.
 By ograniczyć częstotliwość występowania lęków należy:
1 .  przestrzegać zasad higieny snu
       a) regularne zasypianie
       b) odpowiednia od wieku ilość snu nocnego
       c) przewietrzony pokój
       d) wyciszenie przed snem
       e) unikanie czytania strasznych tekstów
       f) unikanie oglądania nieodpowiednich bajek telewizyjnych
        g) unikanie gier komputerowych
2. Unikanie deprywacji snu
         h)   narażania dziecka na zbyt silne boćce psychologiczne zwłaszcza 30-60 minut przed snem
        i)  powtarzających się podróży nocą
3. Należy unikać leków mających wpływ na zaburzenie snu.

Nie zalecane jest leczenie farmakologiczne ani lekami ziołowymi.
 Zalecana jest obecność i bliskość rodziców w czasie zasypiania i snu. W czasie epizodu lęku reagowanie spokojnym, głosem zapewni uczucie bezpieczeństwa dziecku.
 Dzieci z lękami nocnymi przebywające w szpitalu, oczekujące na zabieg operacyjny
i w okresie pooperacyjnym wymagają więcej zainteresowania i opieki,
 zarówno ze strony rodziców jak i lekarzy.

 Lęki nocne są schorzeniami o charakterze łagodnym, o dobrym rokowaniu,
nie są związane z jakimikolwiek zaburzeniami psychicznymi .
W większości przypadków przemijają same.
W przypadkach trwających dłużej lub jeśli objawy lęków są nietypowe,  budzą  wątpliwości diagnostyczną konieczna jest konsultacja z pediatrą, lub neurologiem dziecięcym.