sobota, 27 września 2014

Zapobiegliwy organizm.


Jesienią zazwyczaj przybieramy na wadze. Tu i ówdzie pojawiają nam się fałdki.
Czy jest to wina podjadania, samodyscypliny, złej diety, czy efekt zmniejszonej aktywności fizycznej?

Okazuje się że zasady funkcjonowania  organizmu nie zmieniły się od czasów  człowieka pierwotnego.
Człowiek pierwotny nie miał ogrzewanego mieszkania, ciepłych ubrań, ani wystarczającej ilości pokarmu.  Jadł tylko wtedy, gdy znalazł jakiś pokarm lub coś upolował. Najadał się do syta
a organizm gromadził zapasy, gdy nie miał dostępu do pożywienia po prostu głodował. Organizm przygotowywał się do sytuacji stałego zagrożenia niedożywieniem. Dlatego w czasie urodzaju, robił zapasy, by w okresie głodu korzystać z nich.
Zapobiegliwy organizm  troszczył się o przyszłość i zachowywał się jak "dobra gospodyni", która w lecie gdy jest nadmiar warzyw i owoców, przygotowuje zapasy na zimę.
Nasz organizm, mimo że  ma nieograniczoną możliwość dostępu do pożywienia, funkcjonuje na podstawie wzorców żywieniowych wypracowanych przed tysiącami lat, kiedy niedożywienie było zjawiskiem normalnym. Dlatego gdy dostarczamy mu zbyt dużo pokarmu, zwłaszcza cukrów prostych (słodycze) , myśląc o przyszłości gromadzi zapasy. Mając pełną "spiżarnię" czyli oponki na brzuchu i w talii :),  organizm jest pewien,że nadejdzie czas głodu i wtedy zużyje zapasy.
Jesienią organizm przygotowując się do chłodów, gromadzi tkankę tłuszczową by chronić nas przed zimnem.
 Nawet przebywanie w lecie w pomieszczeniu klimatyzowanym mobilizuje organizm do gromadzenia tkanki tłuszczowej, by chronić nas przed utrata ciepła.
Badania  naukowe wykazały, że niektóre osoby mają skłonności do tycia, zjawisko to ma związek z dopaminą.  Dowiedziono, że osoby otyłe mają zbyt  mało receptorów dopaminy  w mózgu, w porównaniu z osobami szczupłymi.  Osoby otyłe mają tendencje do przejadania się, gdyż odczuwają przyjemność po zjedzeniu większej porcji pokarmu, niż osoby szczupłe.
Mimo tych przeciwności należy walczyć ze zbędnymi kilogramami, jest to ważne dla naszego zdrowia i samopoczucia. Każdy dodatkowy kilogram to duże obciążenie dla serca, ponieważ dostarcza krew do większej masy ciała. Nadmiar tkanki tłuszczowej wpływa na ciśnienie krwi i cholesterol.
Najbardziej niebezpieczna jest otyłość brzuszna, gdyż tłuszcz gromadzi się wewnątrz brzuch i okala najważniejsze narządy.
Gdy tyjemy cierpi nasze poczucie estetyki.
Konsultując się z lekarzem i dietetykiem odchudzajmy się by poczuć się lepiej, atrakcyjniej i zdrowiej.
Dobrze dobrana , zbilansowana dieta , unikanie słodyczy i aktywność fizyczna, pomogą w tej walce.


sobota, 6 września 2014

Kierowco uważaj na leki, zanim wsiądziesz do auta.


Kierowca by zachować bezpieczeństwo na drodze powinien być wypoczęty, skoncentrowany i o czym nie każdy wie, powinien bardzo skrupulatnie zwracać uwagę na przyjmowane lekarstwa.
Niektóre leki mogą osłabić koncentrację, wywołać senność, znużenie, osłabienie sprawności psychofizycznej, zaburzenia koordynacji ruchu, zaburzenia widzenia lub zawroty głowy.  Objawy mogą pojawić się zaraz po zażyciu leku a czasami  nawet po kilku lub kilkunastu godzinach.
 Za spowodowanie wypadku po zażyciu leku zmniejszającego sprawność kierowania pojazdami, kierowca odpowiada tak samo jak po spożyciu alkoholu.
Zanim połkniesz jakiekolwiek tabletki powinieneś zapoznać się z ulotką informacyjną.
Leki nasenne i uspokajające mają długi czas działania, nawet do 24 godzin. Po zażyciu tych środków nie wolno pić alkoholu , ponieważ nawet po kilku godzinach mogą wprowadzić nas w stan upojenia alkoholowego.
Podobnie działają preparaty ziołowe uspokajające zawierające melisę i kozłek lekarski.
Kierowca przed podróżą nie powinien przyjmować barbituranów ( Ipranol, Luminal ), oraz pochodnych benzodiazepiny
 Środki przeciw wymiotne np.Aviomarin powodują osłabienie i ból głowy.
Osłabienie sprawności psychoruchowej i zmęczenie wywołują leki  stosowane na nadciśnienie i leki moczopędne, zwłaszcza leki starej generacji..
Niebezpieczne dla kierowcy są leki alergiczne, przeciwkaszlowe i przeciwgrypowe, ponieważ zawierają kodeinę(np. Acodin, gripex, Thiocodin).
Nie wskazane jest popijanie leków napojami energetycznymi  i sokiem grejpfrutowym, ponieważ może spowodować to zaburzenia rytmu serca.
 

piątek, 8 sierpnia 2014

Zespół niespokojnych nóg.


 Jesteśmy gotowi do snu, a nogi zaczynają niespokojnie się poruszać, jakby chciały biec.  Kiedy kładziemy się do snu czujemy drętwienie i nieznośne mrowienie nóg.
 Nerwowe przebieranie nogami, kopanie partnera przez sen i inne tego typu objawy zakłócają nam sen i nie pozwalają zregenerować w pełni sił .
 To mogą być objawy zespołu niespokojnych nóg.
Przyczyny zespołu niespokojnych nóg nie są do końca znane, jednak mają związek z nierównowagą składników mineralnych. Objawy zespołu są także związane ze spożyciem cukru, alkoholu, kofeiny i niektórych leków.
By zmniejszyć lub wyeliminować te dolegliwości należy dostarczyć organizmowi (najlepiej w pokarmie ) odpowiednie ilości wapnia, magnezu, żelaza, potasu i kwasu foliowego.

By pomóc "niespokojnym nogom" przed snem możemy popracować nad pewnymi czynnościami, które uspokoją nasze nogi.
Domowe sposoby na złagodzenie objawów zespołu niespokojnych nóg :
Jeśli masz dziwne uczucie  mrowienia przed snem należy nogi masować i rozciągać, przerwij jeżeli na skutek rozciągania dochodzi do skurczów, gdyż wskazuje to na niedobór magnezu lub potasu.
Usiądź na łóżku i energicznie masuj łydki, by pobudzić mięśnie.
Jeśli te zabiegi nie pomagają, wstań i żwawo zacznij chodzić po mieszkaniu, stawiaj długie kroki i zginaj nogi tak by maksymalnie rozciągnąć.
Przed spaniem posiedź w wannie z gorącą wodą 10-15 minut, jeżeli nie masz takich przeciwwskazań (np. żylaki, choroby układu krążenia).
Złagodzić nerwowe poruszanie nogami pomaga chłodzenie nóg zimnym kompresem.
Można połączyć obie kuracje ciepłem i zimnem. Zanurz nogi w gorącej kąpieli na 2 minuty , a następnie przez minutę przetrzyj zimnym kompresem nogi, powtórz  zabieg kilka razy.

 Po położeniu się do łóżka należy wykonać  ćwiczenia uspokajające,
 zwane postępującą relaksacja mięśni.
Oddychaj głęboko przez kila minut , następnie napnij mięśnie stóp, wytrzymaj w napięciu kilka sekund i rozluźnij się. Następnie napinaj  przez kilka sekund mięśnie łydek i odpręż się, teraz napinaj mięśnie ud.
Powtarzaj napinanie i rozluźnianie mięśni, pracując wzdłuż ciała aż do mięśni szyi i twarzy.
Ćwiczenia te relaksują i ułatwiają zasypianie.

Profilaktyka :
1. Należy unikać zwłaszcza wieczorem  napojów alkoholowych i zawierających kofeinę.
2. Należy unikać leków na przeziębienie i zatoki, ponieważ mogą nasilać objawy zespołu niespokojnych nóg.
3.  Nie palić papierosów. Badania wykazały, że osoby palące częściej zapadają na tą dolegliwość
4. Aktywność fizyczna ( zwłaszcza spacery) jest wskazana  przy tego rodzaju dolegliwościach.

O dolegliwościach wyżej opisanych  należy poinformować lekarza, ponieważ mogą być oznaką poważniejszych problemów zdrowotnych np. choroby nerek, układu krążenia, cukrzycy lub choroby Parkinsona.

niedziela, 8 czerwca 2014

Pokarmowy eliksir młodości.

 

Każdy z nas chciałby czuć się zdrowo, cieszyć się wspaniałym stanem ducha i wyglądać młodziej.
Nie mamy wpływu na swój wiek , ale możemy sprawić, by nasze ciało starzało się jak najwolniej.
 Szukając eliksiru młodości i długowieczności powinniśmy pamiętać o aktywności fizycznej, sposobie myślenia, a przede wszystkim o właściwym odżywianiu.
 Do naszej diety powinniśmy włączyć  jak najwięcej pokarmów zawierających składniki odżywcze z grupy antyoksydantów, czyli produktów które zwalczają wolne rodniki.
Antyutleniacze to dobroczynne związki, które opóźniają procesy starzenia. Jest to  nasz  pokarmowy eliksir młodości.
Przeciwutleniacze możemy znaleźć przede wszystkim w kolorowych warzywach i owocach, czekoladzie, olejach roślinnych,w herbacie (zwłaszcza zielonej) w ziołach i w przyprawach.

Żółte i pomarańczowe owoce i warzywa (marchew, dynia,brzoskwinie,morele) zawierają m.in. beta-karoten czyli prowitaminę A. Do tej samej grupy zaliczamy likopen ( czerwony barwnik występuje obficie w przetworach pomidorowych, dzikiej róży, arbuzach i czerwonych grejpfrutach) i antocyjany (kuszące fioletową i niebieską barwą borówki, jeżyny,czara porzeczka,aronia i czarna jagoda).

Do antyoksydantów należy zaliczyć witaminę E zwana witaminą młodości . Cennym jej źródłem są orzechy, nasiona słonecznika, dobre oleje roślinne i zielonolistne warzywa.
Witamina E jest silnym antyoksydantem, ale jej skuteczność wzrasta w obecności witaminy A i C.

 Witamina C wspiera odporność walczy z wolnymi rodnikami a także wpływa na kolagen, który jest odpowiedzialny za elastyczność i młodość naszych komórek.
     
Kolejnym składnikiem pokarmowego eliksiru  jest selen. Spowalnia proces starzenia się tkanek i pomaga w elastyczności, wpływa na zachowanie zdrowej, pięknej i promiennej cery, usuwa z organizmu toksyny.
Znajdziemy go w otrębach, kiełkach zbożowych i produktach pełnoziarnistych.Największym wrogiem selenu są słodkie przekąski.

Do związków antyoksydantów należy zaliczyć polifenole, zwane źródłem młodości. Mają działanie ochronne i spowalniające starzenie. Znaleźć je można w winogronach, jagodach, aronii, orzechach, kakao i w zielonej herbacie.

Nisko przetworzona dieta oparta na warzywach i owocach, bogata w składniki antyoksydacyjne, wsparta aktywnością fizyczną , pozytywnym myśleniem i  poczuciem szczęścia  stanowią  eliksir młodości i długowieczności..

czwartek, 3 kwietnia 2014

Sto lat w zdrowiu.


Nowoczesna opieka zdrowotna i świadomy, zdrowy styl życia daje możliwość dożycia wieku często przekraczającego wiek, jakiego dożywali nasi przodkowie.
Wydłużenie życia zawdzięczamy zdobyczom cywilizacji: nowoczesny, dobrej jakości sprzęt diagnostyczny, wcześniejsze rozpoznanie i leczenie choroby, nowoczesne leki, dobrej jakości ubrania i świadomy wybór zdrowego trybu życia.
Celem  prowadzenia zdrowego stylu życia nie jest jedynie wydłużenia go o kolejne lata, lecz zachowanie zdrowia na długie lata.
Starość nie musi nieodłącznie wiązać się z niedołęstwem, zanikiem pamięci i siedzącym trybem życia.
 Komfort życia to brak przewlekłych chorób, możliwość samodzielnego funkcjonowania, aktywne uczestnictwo w życiu rodzinnym i towarzyskim, możliwość radzenia sobie z wyzwaniami wieku starszego, możliwość dokonywania wyborów, mających wpływ na proces starzenia (sposób odżywiania, uprawianie aktywności fizycznej), oraz możliwość postępowania zgodnie z własnymi zasadami i wartościami.
Zachowanie zdrowia na długie lata to aktywne, zdrowe, szczęśliwe, życie pełne celów i marzeń, teraz i do końca życia.

Każdy może przedłużyć swój życie o co najmniej kilkanaście lat.
Drogą do zachowania długoletniego zdrowia jest prawidłowe odżywianie, aktywność fizyczna a także sposób podejścia do życia. To uśmiech i przeżywanie każdego dnia w aktywny i szczęśliwy sposób.

Odżywianie i aktywność fizyczna  jest niezbędna by nasz organizm był zdrowy i odporny na choroby.le duże ( jeśli nie większe) znaczenie jest podejście do życia i sposób myślenia.
Nasze myśli i emocje, umiejętność radzenia sobie z depresją i stresem wywierają bardzo silny wpływ na na dobry stan zdrowia.
 Sposób podejścia do życia, wybór trybu życia, oraz indywidualne cechy charakteru, najwyraźniej wiążą się długością życia i zachowaniem zdrowia.  Życie bez pośpiechu,  optymizm, ustalanie własnych  priorytetów to właściwy kierunek do długowieczności w zdrowiu.
Optymizm, elastyczność, otwartość na zmiany i wyzwania jakie stawia życie, aktywność w życiu społecznym i towarzyskim, a także wiara, sprawią, że jesteś szczęśliwszy.
Należy unikać złości, która psuje nastrój i szkodzi zdrowiu. Nie mammy wpływu na przytrafiające man się sytuacje, ale mamy wpływ na to jak zareagujemy.
Dobry humor i uśmiech  pomaga zachować optymizm.
 Zycie w ciągłym pośpiechu , stresie i nadmiarze obowiązków, powoduje wypalanie się, a często również pogorszenie stanu zdrowia.

Warto pamiętać, że ludzie weseli , optymistyczni i szczęśliwi są mniej podatni na choroby.

piątek, 21 marca 2014

Wiosna to znakomity czas na zmiany.

Nadchodzi okres gdy po zimie przyglądamy się w lustrze i z przerażeniem dostrzegamy zarys koła ratunkowego wokół bioder:). Waga nieubłaganie alarmuje nas o przeciążeniach.
Najwyższy czas by skorygować kurs i coś zmienić w naszym życiu.
Doskonałym rozwiązaniem jest zwiększenie aktywności fizycznej poparte prawidłowymi nawykami żywieniowymi.
 Wysiłek fizyczny (jego forma, intensywność) powinien być dobrany indywidualnie  do możliwości, kondycji i potrzeb ćwiczącego.
Aktywność fizyczną należy rozpoczynać stopniowo, radykalna zmiana aktywności grozi kontuzjami. Aby temu zapobiec, stopniowo trzeba przygotować mięśnie do pracy, rozruszać stawy i kręgosłup, by w miarę szybko i bezboleśnie zlikwidować skutki zimowego zastoju.


Ćwiczenia powinny być wykonywane prawidłowo i adekwatnie do możliwości organizmu.
Bez względu jaki rodzaj ćwiczeń wykonujemy, trzeba pamiętać o rozgrzewce rozpoczynającej ćwiczenia, która stopniowo podwyższy tętno i rozgrzeje ciało oraz stawy.
Istotne jest również rozciąganie, kończące sesję treningową.       
 Rozciąganie zwiększy elastyczność mięśni, wzmocni ścięgna, usunie zakwasy,  pomoże szybciej zregenerować ciało.
Jeżeli  odzyskamy przedzimową formę i nie dostajemy zadyszki wchodząc po schodach,czas na wybór dyscypliny sportu lub ćwiczeń, które pozwolą nam zadbać o zdrowie, poprawić krążenie i  samopoczucie, oraz ewentualnie zrzucić kilka zbędnych kilogramów.
Niezależnie jaki rodzaj ćwiczeń wybierzemy: bieganie, pływanie na basenie, jazda na rowerze, gra w piłkę, badminton,jazda na rolkach, aerobik na świeżym powietrzu, taniec, nordic walking czy długie spacery, ważne by rekreacja służyła  naszemu zdrowiu i sprawiała nam radość.

Ważnym elementem jest przygotowanie  odpowiedniego  ubrania i butów,  a także w miarę potrzeby  sprzętu jak kask, czy ochraniacze.

Ruch na świeżym powietrzu poprawi samopoczucie, dotleni organizm, przyspieszy metabolizm, zamieni tkankę tłuszczową w mięśniową, a także podniesie poziom serotoniny tzw. hormonu szczęścia.
Aktywność fizyczna , zbilansowana dieta i odpoczynek to prosta droga do długowieczności w dobrej kondycji.

sobota, 15 marca 2014

Związek "umysł- ciało"


Odżywianie i aktywność fizyczna  jest niezbędna by nasz organizm był zdrowy i odporny na choroby.
Ale duże ( jeśli nie większe) znaczenie ma podejście do życia i sposób myślenia.
Nasze myśli i emocje, umiejętność radzenia sobie z depresją i stresem wywierają bardzo silny wpływ na dobry stan zdrowia.
 Sposób podejścia do życia, wybór trybu , oraz indywidualne cechy charakteru, najwyraźniej wiążą się długością życia i zachowaniem zdrowia.
  Optymizm, elastyczność, otwartość na zmiany i wyzwania jakie stawia życie, aktywność w życiu społecznym i towarzyskim, a także wiara, sprawią, że jesteś szczęśliwszy.
Ludzie weseli, radośni, szczęśliwi i optymistyczni są mniej podatni na choroby a w kryzysowych sytuacjach szybciej wracają do zdrowia.

Należy unikać złości, która psuje nastrój i szkodzi zdrowiu.
 Życie w ciągłym pośpiechu , stresie i nadmiarze obowiązków, powoduje wypalanie się, a często również pogorszenie stanu zdrowia.
Nigdy nie należy ignorować sygnałów jakie  wysyła nam przemęczony organizm.

 W dzisiejszym zabieganych czasach  warto  zwolnić bieg swojego życia.
Należy zaplanować  swoje zajęcia tak, by mieć czas na wypoczynek, na swoje hobby, by móc więcej czasu spędzać z rodziną i przyjaciółmi.

 Życie bez pośpiechu, optymizm, ustalanie własnych  priorytetów to właściwy kierunek do utrzymania zdrowia na długie lata.
Dobry humor, uśmiech , umiejętność radzenia sobie z trudnościami i przeciwnościami losu, skupianie się na swoich atutach nie słabościach, docenianie samego siebie,  pomaga zachować optymizm  i zdrowie.
Od Ciebie zależy jak podejdziesz do życia, czy podtrawisz dostrzec jego  pozytywne strony.
Uśmiech i przytulanie się do bliskiej osoby wpływa bardzo pozytywnie na nasze samopoczucie.
 Uśmiechaj się  i przytulaj  więc  przynajmniej 5 razy dziennie.

podobne strony:

Zatrzymaj się!.Zwolnij tępo!
Zwolnij, są przecież wakacje.




niedziela, 16 lutego 2014

Chory na Alzheimera- nie skazujmy go na bezczynność.

Kłopoty z pamięcią, problemy z normalnym funkcjonowaniem, chory błądzi a czasami nie poznaje swoich bliskich, przenosi się w "swój" świat, czasami  ma urojenia.
 Choroba   Alzheimera o problemy z pamięcią, ale jej objawy są poważniejsze niż te powszechne, są to luki w pamięci.
 Chory na Alzheimera mimo swej choroby jest pełnoprawnym członkiem rodziny,  dlatego rodzina powinna zapewnić mu maksymalne bezpieczeństwo i komfort życia. Nie spychajmy go na margines, zróbmy wszystko by czuł się bezpiecznie.
Chory ma problemy z wykonaniem podstawowych czynności  wymaga więc całodziennej opieki, dużo cierpliwości i zrozumienia.
 Potrzebuje czułych gestów: dotyk, przytulanie, głaskanie.
 Obowiązkiem opiekuna jest zapewnienie choremu podstawowych potrzeb,
 ale również należy zatroszczyć  się o czynne  wypełnienie całego dnia.
Chory nie może siedzieć bez celu  w jednym miejscu, może robić wiele czynności, ważne by  wykonywał czynności rutynowo, o tej samej godzinie i w tej samej kolejności. Gwałtowne zmiany powodują dezorientację, wywołują bunt , agresję, stan zagubienia, a czasami apatię lub całkowity zanik aktywności.
Wszelkie zmiany wprowadzajmy stopniowo, nie róbmy nic na siłę, nie zmuszajmy chorego do danej czynności, jeśli nie ma w danej chwili ochoty.
Pozwólmy mu robić co potrafi i co sprawia mu przyjemność. Celem jest poprawa jakości życia chorego i zachowanie jak najdłużej samodzielności.  Dajmy mu więcej czasu na wykonanie czynności, nie popędzajmy i nie wyręczajmy . Jeśli się zgubi podpowiedzmy mu jak wykonać czynność lub kolejność jej wykonania, nigdy nie mówmy " zrobię to za Ciebie" a w żadnym wypadku nie dodajmy " ty i tak nie potrafisz tego zrobić". Osoba mimo,ze chora powinna czuć się potrzebna.
Prace nie powinny być  ciężkie ani wyczerpujące, chodzi by zająć czymś chorego.  Chory może wycierać kurze, układać w szafie, zamiatać, zbierać owoce, orzechy, kasztany, liście, układać je  lub liczyć,  obierać i kroić warzywa i owoce.
 Dopóki chory może wykonywać czynności takie jak mycie, ubieranie się nie zastępujmy go, pozwólmy mu robić to w swoim tempie, czuwajmy nad jego bezpieczeństwem, obserwując i podpowiadając mu  kolejność w razie potrzeby.
Ubrania najlepiej układać w kolejności jak będzie się ubierał.

Wolny czas możemy wypełnić zabawą lub zajęciem który sprawi choremu zadowolenie. Zadania powinny być proste, łatwe do wykonania,  i stymulujące umysł np. zabawy z dużym zegarem, kolorowanie książeczek, nawlekanie guzików, lepienie z plasteliny, przebieranie np.kolorowego grochu, czy piłeczek, granie w karty,  oglądanie starych fotografii, słuchanie muzyki a może dodawanie lub tabliczka mnożenia?.
Chory nie pamięta co przed chwilą jadł na śniadanie, ale tabliczkę mnożenia czy wiersz z dzieciństwa zna doskonale.

Chory często zadaje powtarzające się pytania. Nie należy reagować złością, trzeba odpowiadać zgodnie z prawdą, stanowczo ale  nie można  wdawać się w bezcelowe dyskusje.  Lepszą metodą jest odwrócenie uwagi np. poprzez przypomnienie pierwszych słów modlitwy, wiersza lub piosenki lub zająć go jakąś prostą czynnością.
Modlitwa i medytacja uspokaja, wycisza i  wypełnia czas choremu.

Pozwólmy mu wybrać w co się chce ubrać, co chce zjeść, czym chciałby  się zająć, ale nie zasypuj go wieloma możliwościami, daj mu dwie rzeczy do wyboru.
 Pytanie typu: " w co się ubierzesz?", "co zjesz?" wywołują strach i dezorientację.
 Lepiej zapytać : " zjesz jabłko czy banana?".  Pytanie daje do wyboru tylko dwie możliwości i chory może  sam zdecydować na co ma ochotę.

Aktywność fizyczna  jest bardzo wskazana , ponieważ poprawia ukrwienie w organizmie. Ważne by ćwiczenia były dostosowane do kondycji i jego możliwości. Aktywność ruchowa pozwala wyładować nadpobudliwość. wskazane są spacery, zabawa z piłką, przysiady, skłony, gimnastyka.

Zdrowa dieta nie może wyleczyć z choroby ale może opóźnić jej początek, złagodzić jej objawy, a przede wszystkim zapobiec zachorowaniom.



wtorek, 11 lutego 2014

Reumatoidalne zapalenie stawów.


Reumatoidalne zapalenie stawów  dawniej nazywane gośćcem jest chorobą przewlekłą, o podłożu autoimmunologicznym. Oznacza to, że pewne komórki układu immunologicznego zaczynają się zachowywać nieprawidłowo i atakują  stawy.
Do dolegliwości  dochodzi gdy układ odpornościowy zamiast bronić organizm przed zewnętrznymi zagrożeniami, atakuje własne stawy i tkanki.
 W tej chorobie występuje przewlekły stan zapalny, który prowadzi do zniszczenia chrząstki stawowej i powstania nadżerek w znajdującej się poniżej kości, co w końcu prowadzi do uszkodzenia całego stawu .
 W wyniku ograniczenie ruchomości stawów  dochodzi do zaniku mięśni w jego okolicy.
 Choroba poza bólem, obrzękiem, zniekształceniem i unieruchomieniem stawów może powodować stany przewlekłego zmęczenia, zaburzenia krążenia krwi, anemię i problemy ze wzrokiem.
Nieleczona choroba może prowadzić do deformacji stawów i kalectwa.
 Wczesne rozpoznanie i podjęcie leczenia  hamuje  postęp choroby,
 zapobiega powikłaniom i daje szanse na wycofanie się choroby.

Trwające badania wykazały że dolegliwości tej choroby mają ścisły związek z naszą dietą.
Stan zapalny nasila się po zjedzeniu niektórych pokarmów np.mącznych, mięsnych , nabiału czy cytrusów.
 Osoby cierpiące na RZS , które usunęły ze swojej diety mięso, jaja, gluten, kofeinę, sól, cukier rafinowany, produkty mleczne i alkohol już po miesiącu odczuły poprawę, zmniejszył się ból i obrzęk.
Wskazane byłoby notowanie co się je i obserwowanie po jakich pokarmach wzmacniają się symptomy choroby.
 Osobom chorym na RZS zalecana jest dieta wegańska, wprowadzona pod kontrolą lekarza lub dyplomowanego dietetyka.

 Przyjmowanie kwasu gamma -linolenowego (GLA) pomaga uśmierzać ból i likwiduje stan zapalny.Najlepszym źródłem tego kwasu jest olej z nasion ogórecznika, olej z wiesiołka.
W aptekach dostępne są także gotowe kapsułki zawierające ten składnik.
Zanim chory zacznie przyjmować GLA powinien skonsultować się z lekarzem lub fitoterapeutą.

 Ulgę w bólu reumatycznym może przynieść krótka głodówka, która pozwoli odpocząć przeciążonemu układowi immunologicznemu. Przed przystąpieniem do głodówki należy zapytać o zdanie lekarza prowadzącego, zwłaszcza jeżeli chory przyjmuje leki.

Włączenie do diety potraw bogatych w kwasy tłuszczowe Omega-3 po pewnym czasie złagodzi dolegliwości, zmniejszy ból i sztywność stawów. W tej kwestii należy skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza jeśli chory przyjmuje leki na zmniejszenie krzepliwości krwi , ma wysoki cholesterol lub jest diabetykiem.

 Do diety należy wprowadzić  więcej świeżych owoców i warzyw, które  dzięki witaminom wzmocnią układ immunologiczny
Chorzy na RZS powinni  jeść orzechy i siemię lniane.
 Wskazane jest picie herbatki z suszonej pokrzywy.

 Zalecany jest ruch, gimnastyka i  niezbyt obciążające ćwiczenia, które pozwolą zmniejszyć ból i sztywność stawów.
 



piątek, 24 stycznia 2014

Spacer? -przecież taki mróz na dworze!

Ruch na świeżym powietrzu wzmocni nasz układ immunologiczny, doda energii, poprawi samopoczucie, pozytywnie wpływa na naszą psychikę,
wycisza organizm. Ruch obniża stężenie hormonów stresu.
 Kluczem do zdrowia jest hartowanie organizmu, a do tego potrzebujemy zróżnicowania: i słońca i mrozu  i pięknej...
 i kiepskiej pogody.
Aktywności fizycznej  na świeżym powietrzu nie zastąpi żadna tabletka.
Spacer jest obowiązkowy bez względu na pogodę
 i temperaturę, nawet zimą, gdy jest mroźno na dworze.
W mroźne dni nie musi to być zbyt długi  spacer. Wystarczy 20 minut obcowania z naturą a będziesz zdrowszy, szczęśliwszy, pełen energii. Może to być spacer po parku, wyjście do lasu, czy ogrodu.
 Korzystajmy zwłaszcza w słoneczny, choć mroźny dzień gdyż  taki spacer dostarczy nam porcję witaminy D i pomoże obniżyć poziom złego cholesterolu.

Zimowy spacer wzmacnia odporność. W odpowiedzi na zimno naczynka krwionośne kurczą się i rozkurczają, dzięki czemu nawet na kilka godzin poprawia się przepływ krwi. Szybciej krążąca krew poprawia przemianę materii, powodując lepsze odżywienie i dotlenienie tkanek, zwiększa się liczba białych krwinek. Wzmożona praca układu krążenia  sprawia, że dostajemy zastrzyk pozytywnej energii.

W czasie mrozu ważny jest sposób oddychania.  Należy oddychać nosem nie ustami. W ten sposób śluzówki ogrzewają się i oczyszczają powietrze. Prawidłowy oddech, miarowy, całymi płucami powinien poruszać nie tylko płuca ale i brzuch.

Osoby z chorobami nerek, niewydolnością krążenia,nadciśnienia i chorobą wieńcową powinny zachować ostrożność.

W mroźne zimowe dni często ogarnia nas lenistwo, a kanapa lub telewizor przyjaźnie nas zaprasza.
Zmobilizujmy się do wysiłku, znajdźmy jednak czas i chęci,  wybierzmy się na spacer, mino, że na dworze zimno i mroźno, a  może właśnie dlatego :)

środa, 22 stycznia 2014

Czym grozi otyłość.

Otyłość jest to następstwo nadmiernej kumulacji tkanki tłuszczowej, która doprowadza
do ryzyka utraty zdrowia i dobrego samopoczucia.
Jest to choroba, która u sporej części społeczeństwa zaczyna się około 30 roku życia.
 Jednak stale wzrasta również liczba dzieci i młodzieży otyłych i z nadwagą.

Ostatnie badania wykazały, że czynniki genetyczne mają minimalny wpływ na tę chorobę.
Największy wpływ na wzrost otyłości mają przede wszystkim złe nawyki żywieniowe
i brak ruchu, a także czynniki środowiskowe, które zmieniają nasz tryb życia.

Badania przeprowadzone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wykazują, że w porównaniu do osób szczupłych ludzie otyli są trzykrotnie bardziej narażeni na cukrzycę typu 2, zwiększa się zachorowanie na  nadciśnienie tętnicze, zadyszkę czy zespół bezdechu sennego. Od dwóch do trzech razy wzrasta u nich również zagrożenie wystąpienia m.in. choroby niedokrwiennej serca.
Otyłości towarzyszą choroby serca, nerek, miażdżyca, cukrzyca, zaburzenia układu oddechowego.

Osoby z nadwagą mają zwiększone obciążenie serca, przez co dwukrotnie u tych osób  częściej dochodzi do niewydolności serca, zwiększa się zachorowalność na nadciśnienie tętnicze.

U osób otyłych dochodzi do złego funkcjonowania układu oddechowego.
W okolicach gardła i krtani pojawia się  tkanka tłuszczowa, przez co w  czasie snu występują  bezdechy.
W czasie bezdechu krew nie dopływa do mózgu.

Cukrzyca lubi otyłość, a otyłość lubi cukier. Ten mariaż prowadzi  zwykle do uszkodzenia serca, nerek, wzroku, naczyń krwionośnych.
Często dochodzi do tzw. stopy cukrzycowej, czyli zmian miażdżycowych, co kończy się często amputacją nogi.
Zdecydowana większość chorych na cukrzycę typu 2 ma nadwagę lub cierpi na otyłość.

Nadmierna masa ciała obciąża stawy i układ kostny.  Kości stają się podatne na urazy i zwyrodnienia.
Pojawiają się dokuczliwe bóle kręgosłupa i kolan.

Osoby otyłe mają upośledzone wydalanie moczanów, stąd prosta droga do rozwoju dny moczanowej, charakteryzującej się bólami napadowymi i stanami zapalnymi stawów.

U osób z nadwagą wątroba staje się stłuszczona i gorzej funkcjonuje.
Często rozwija się kamica nerkowa i kamica dróg żółciowych. Powoduje to zwiększone wydzielanie cholesterolu i  wysokie stężenie kwasów żółciowych i fosfolipidów, sprzyja tworzeniu się kamieni żółciowych.

Otyłość zwiększa odsetek osób chorych na nowotwory złośliwe.
Naukowcy wskazują na związek otyłości z rakiem piersi, okrężnicy i  trzonu macicy.

Skóra osób otyłych jest bardziej podatna na wszelkie infekcje bakteryjne i grzybicze. Grzyby osiedlają się w fałdach skórnych, pojawiają się plamki , ciemnieje skóra na łokciach i szyi.

Zaburzenia odpływu krwi z kończyn dolnych są przyczyną powstawania żylaków i ich zakrzepowego zapalenia. Zwiększa się ryzyko powstania żylaków odbytu.

Problemy emocjonalne mają swoje podłoże w otyłości.
Otyli z reguły nie są zadowoleni ze swojego wyglądu, są pełni  dezaprobaty i uczucia lęku.
Jedzenie łagodzi uczucie depresji i napięcia psychicznego, wynikającego z uczucia odrzucenia,
samotności i dezaprobaty. Niekontrolowany apetyt może być wynikiem reakcji na  przeżycia.

Otyłość nie jest defektem kosmetycznym jest chorobą, z którą można walczyć.
 Jest procesem odwracalnym, chociaż wymaga dużego samozaparcia i chęci zmiany stylu życia.

Zobacz podobne  artykuły:
Otyłość
Przełam barierę tłuszczu
Ułatwić odchudzanie
Jak sprytnie odchudzić mężczyznę
Otyłość wśród dzieci



niedziela, 5 stycznia 2014

Zdrowie a aktywność fizyczna cz.II.


Aktywność  fizyczna  jest  wpisana  w  codzienne   obowiązki oraz zainteresowania  człowieka i jest  niezbędna  dla naszego  zdrowia.
Aktywny tryb życia jest szeroko rekomendowany przez lekarzy.
 Nawet najprostsze formy aktywności zastąpią wiele leków i przeciwdziałają chorobom. 
Żadna tabletka nie zastąpi ruchu. Zarówno dzieci, młodzież, jak i ludzie dorośli powinni  pamiętać o tej zasadzie.
 Regularna aktywność fizyczna pozwoli zachować zdrowie na długie lata, pomoże utrzymać dobrą kondycję fizyczną i psychiczną, oraz świetną figurę.  Codzienna gimnastyka a zwłaszcza ruch na świeżym powietrzu, działa jak eliksir młodości.
Aktywność fizyczna wspomaga czynność serca, dotlenia organizm, zmniejsza ciśnienie w tętnicach, pomaga w wytwarzaniu masy mięśniowej, wzmacnia muskuły, pomaga pozbyć się tkanki tłuszczowej, poprawia gęstość masy kostnej (profilaktyka osteoporozy) i pomaga w redukcji wagi.
Nie  musisz  być  sportowcem  by  cieszyć  się  aktywnym   stylem  życia.
Wystarczy poświęcić 30-40 min. trzy razy w tygodniu lub codziennie 15 min. na szybki marsz, pływanie, jazdę na rowerze, aerobik czy inny  ulubiony sport, by zauważyć pozytywne skutki w organizmie.

Nigdy nie jest za późno by zacząć ćwiczyć, ćwiczenia wykonywane przez osoby dorosłe są równie skuteczne.  Dobrze jest wybrać  rodzaj  aktywności , który sprawia  radość ćwiczącemu.
Ćwiczenia nie mogą być torturą, należy wybrać odpowiednią dla siebie, swojego wieku i kondycji odpowiednią dyscyplinę sportu.
 Wysiłek fizyczny powinien być regularny i umiarkowany, a ćwiczenia dostosowane do indywidualnych możliwości każdej osoby, w zależności od zdrowia, przebytych chorób i urazów.
Dla naszego serca najlepszy jest wysiłek średniego stopnia, tzn.taki, który rozgrzeje organizm ale pozwoli ci swobodnie mówić.
Łagodne wysiłki o niewielkiej intensywności (jak spokojna jazda rowerem, szybki spacer) rozbudowują sieć naczyń krwionośnych (tzw. włosowatych), które usprawniają krążenie i odżywienie tkanek. Są więc wskazane przy problemach z nadciśnieniem.

W początkowym okresie  ważna jest systematyczność. Wyrobienie w sobie nowych, dobrych nawyków to proces, który wymaga wiele wysiłku, pracy i wytrwałości, dlatego w tym okresie potrzebna jest chęć zmiany i motywacja.
Ważne by  ten czas sprawiał nam przyjemność.
Jeśli ciężko Ci zebrać się do ćwiczeń lub wykonywać je regularnie, dołącz do grona ludzi aktywnych.  Ćwiczenia w grupie (nawet  małej) sprawią, że będziesz bardziej zmotywowany(a) i mniej skłonny(a), by przerwać trening.
Początkujący nie powinni przesadzać z ilością i intensywnością ćwiczeń. Ćwiczenia powinny być wprowadzane i zwiększane stopniowo by przyzwyczaić organizm.

Zdecyduj o swoim zdrowiu już dziś, wstań z kanapy, załóż wygodne ubranie oraz solidne buty  i wejdź na ścieżkę aktywności, zdrowia i sprawności fizycznej.
Zdrowie to styl życia jaki wybierasz a nie pigułki które łykasz.